Rozpoczyna śpiew góralskich dzieci: A my wom zycymy
I
To co we mnie niezniszczalne trwa!
(s. 297)
Pieśń Abba Ojcze, następnie przejście do utworu Franciszka Szuberta Ave Maria i na cichym podkładzie muzycznym recytacja:
II
Tobie dam klucze Królestwa
Ludzie, którym troskę o dziedzictwo kluczy powierzono,
zbierają się tutaj, pozwalają się ogarnąć sykstyńskiej polichromii,
wizji, którą Michał Anioł pozostawił –
Tak było w sierpniu, a potem
w październiku pamiętnego roku dwóch konklawe,
i tak będzie znów, gdy zajdzie potrzeba,
po mojej śmierci.
(s. 301)
III
W połowie listopada 2002 r. otrzymałem list od Ojca Świętego, w którym zapraszał mnie do Rzymu na „rozmowy o poezji”, „o ile pozwala mi na to zdrowie”. Kilka miesięcy wcześniej, latem, przebyłem ciężką operację ratującą mi życie. Papież wiedział o niej i wiem, że modlił się o moje ocalenie. Odpowiedziałem więc rychło, iż teraz czuję się już dobrze i mogę lecieć samolotem do Rzymu. Jednocześnie zastanawiałem się, co kryje się za tym zaproszeniem.
Krótki fragment Abba Ojcze
III
Odpowiedź miałem otrzymać za dwa dni, w czasie posiłku z Ojcem Świętym, który uśmiechnięty przywitał mnie słowami: „No to, Panie Marku, wracamy do literatury”. Jak się miało niebawem okazać, rozmowy miały dotyczyć świeżo napisanego utworu poetyckiego Jana Pawła II, który powstawał latem i jesienią 2002 roku.
(s. 9)
Ave Maria jako przerywnik i podkład muzyczny
IV
Nadzy przychodzą na świat i nadzy
wracają do z(...)
